Τέλειος δεν υπάρχει και άρα εύλογα θα λέγαμε πώς ο άνθρωπος πλησιέστερα στην τελειότητα είναι αυτός που προσπαθεί να γίνει τέλειος.Εμπνέει αξιοπιστία γιατί δεν αφήνεται στο ρέμα του ποταμού της αβελτηρίας.Είναι αυτός που θαυμάζουμε διότι κατασκευάζει ο ίδιος τον εαυτό του και το μέλλον του.Γίνεται ο ίδιος πλάστης και δημιουργός του,αντί να είναι άλλος ένας αιθερόβαμων που αυτοφενακίζεται διασαλπίζοντας πώς ο εκφασισμός του πεπρωμένου δεν αφήνει τέτοια περιθώρια.Δοκησισοφίες;Ναι.Αν το οπορτουνιστικό δαιμόνιο του αναγνώστη είναι στα ύψη,σαφώς…το δέλεαρ της αναπαυτικής οκνηρίας μεγάλος πειρασμός.Ντροπή και όνειδος.

Η αφθονία,είναι προσβάσιμη στον άνθρωπο που δεν εφησυχάζει,όχι γιατί θα τα κατακτήσει όλα,μα γιατί η αφθονία εστί να ονειρεύεσαι,να σκοπεύεις,να μάχεσαι,και κάποτε να κατακτάς.Η κατάσταση καθαύτη λίγα μόνο λέγει.Όταν θέλεις κάτι και δεν το έχεις,λέγεται λαχτάρα και είναι δύναμη σπουδαία.Όταν το κατακτήσεις,επειδή δεν το λαχταράς πιά,σου μένει μόνο η ευγνωμοσύνη.Κι αυτή όμως είναι λειψή σαν είναι μοναχή.Είναι μιά κατάσταση ληθαργική,αντικαλλιτεχνική,που προσκρούει σε ένα τοίχο που αδυνατεί να αφήσει ανεμπόδιστη τη ροή.Μόνο ένα όπλο υπάρχει με φτιαξιά τέτοια που αυθυπερβατικά να διαλύει τον τοίχο.Η επιθυμία για κάτι καινούργιο. Απόψεις;Σχόλια;

πώς το χρησιμοποιείται εσείς; πιστεύεται σε αυτό; προσωπικές εμπειρίας-βιώματα;

Σε ποια χώρα, πόλη μένει ο κάθε ένας από εσάς;